Ik moet naar de tandarts. Er moet het een en ander getrokken worden en er wordt een frame geplaatst. Ik ben al dagen van slag want ik ben verschrikkelijk zenuwachtig. Lamgeslagen probeer ik de dagen door te komen met lezen en gamen. Ik kan niemand in mijn buurt hebben omdat ik geen energie heb voor sociaal contact. Slapen lukt niet dus ik game tot diep in de nacht en als ik uiteindelijk omval, slaap ik tot ver in de dag. Mijn angst overheerst alles, ik vertoon kenmerken van een PDA burn-out.
Wat is een PDA burn-out?
Als je een burn-out hebt, ben je lichamelijk en geestelijk helemaal opgebrand. Alles wordt een onmogelijke opgave. De meest simpele dingen lukken niet meer. Een aantal psychische symptomen zijn:
- geheugenproblemen
- besluiteloosheid
- onzekerheid
- laag zelfbeeld
- neerslachtig
- opgejaagd voelen
- wantrouwend zijn
- angst- en paniekklachten
- cynisch reageren
- prikkelbaar: snel ergeren, boos worden of een kort lontje
- concentratieproblemen
Een aantal lichamelijke symptomen zijn:
- uitputting
- hoofdpijn
- spierpijn
- misselijkheid
- buikpijn
- benauwdheid
- slapeloosheid
- vermoeidheid
- snel grieperig
Deze symptomen zie je bij elke burn-out, maar bij een PDA burn-out zijn de symptomen vaak heftiger en duren ze langer.
Wat is de oorzaak?
De oorzaak van een PDA burn-out is langdurige overbelasting. Teveel stress en te weinig tijd om te herstellen. Iets waar PDA-ers continu mee te maken hebben. Alleen al omdat elke demand ons stress oplevert. Dit betekent dat we elke dag meer stress ervaren dan anderen.
Wat we bij PDA benoemen is het vermijden van demands, de vraagvermijding als oorzaak van angst en stress. Maar daaronder zitten een heleboel oorzaken die stress opleveren. Namelijk:
- Angst voor onzekerheid
- Onverwachte gebeurtenissen
- Behoefte aan controle
- Alleen zelf dingen in gang willen zetten
- Faalangst
- Sterke sociale angst
- Zintuiglijke overbelasting
- Zo lang mogelijk doorzetten
Omdat PDA-ers hier dagelijks mee te maken hebben is het niet zo gek dat ze een burn-out krijgen.
Wat doe je eraan?
Hiermee om leren gaan is een lang en moeizaam proces. Eerst zul je moeten accepteren dat dit bij PDA hoort. Dat je als PDA-er altijd onder meer druk staat dan anderen. Dat je meer angst en stress hebt dan anderen en dat je daarom ook minder aan kan.
Daarna zul je moeten leren om je grenzen aan te geven en je omgeving moet leren om deze grenzen te accepteren. Hier ligt een hele grote uitdaging voor ouders of verzorgers van PDA-ers en voor hulpverleners. Het accepteren van het tempo van PDA. Het uitgaan van wat een PDA-er aangeeft.
Veel oudere PDA-ers zijn opgegroeid met het idee dat ze niet goed genoeg zijn en dat ze niet genoeg kunnen. Dit heeft zoveel schade aan hun zelfvertrouwen gegeven dat ze in een langdurige burn-out te recht zijn gekomen. Er is langdurige specialistische hulp voor nodig om ze te helpen daar hun weg uit vinden.
Dus als een PDA-er alleen maar achter een scherm hangt of volkomen over de rooie gaat. Bedenkt dan dat we iedere dag weer om moeten gaan met een vloedgolf van emoties die het denkende deel van onze hersenen overweldigt. Geloof me, we proberen er zo goed mogelijk mee om te gaan.
Help me ploeteren! Het kost je geen cent, alleen wat moeite.
Bronnen:
Psynet
Neuroclastic
