Op instagram brengt Nynke Zuurmond van Autisme Positief het initiatief JIM onder mijn aandacht. JIM staat voor Jouw Ingebrachte Mentor. Net als Nynke vind ik het ook een heel goed initiatief want ik weet uit eigen ervaring hoe belangrijk een Mentor kan zijn.
Het belang van een mentor
Als puber vertrouwde ik niemand, ik ging vaker niet naar school dan wel en probeerde de dag door te komen zonder al te veel thuis te hoeven zijn. Wat ik wel deed was lezen. Ik was een kettinglezer en stak het ene boek met het andere aan. Ik las vaak meerdere boeken tegelijk. Mijn leraar Nederlands zag dat en begon me boeken toe te schuiven. Als ik ze weer terug bracht vroeg hij me wat ik ervan vond.
Zo wist hij als een van de weinige volwassenen contact met me te krijgen. Hij oordeelde nooit over de situatie waar ik in zat, maar hij stimuleerde me om verder te kijken en meer te leren. Hij heeft ervoor gezorgd dat ik ondanks mijn moeilijke situatie verder ben gaan leren.
Toen mijn dochter het transgender traject in ging, moest er iemand zijn die haar het hele traject bij wilde staan. Het traject is zwaar en kan heel eenzaam zijn. Zonder mentor mocht ze niet beginnen.
Toen mijn zoon tijdens de scheiding zich verscheurt voelde tussen zijn vader en moeder was hij vaak bij zijn omi. Zij was de mentor waar hij met alles terecht kon zonder dat wij als ouders er iets mee te maken hadden. Ze zorgde voor een veilige haven waar mijn zoon terecht kon om bij te tanken en zijn zorgen te delen. Ze hebben nog steeds een goede band.
Jouw Ingebrachte Mentor
Een JIM is iemand die door een jongere zelf is gevraagd om een mentor te worden. Dit is iemand die er voor jou is. Iemand uit je omgeving die je helpt met advies en ondersteuning. Iemand die altijd voor je klaar staat. Iemand die je niet alleen praktische hulp geeft, maar ook in je gelooft en samen met je werkt aan je zelfvertrouwen.
Als je als jongere om wat voor reden dan ook geremd wordt in je groei of vastloopt dan kan een JIM helpen. Die kan je inspireren, dingen leren, maar ook naar je luisteren. De jongere hoeft dus niet uit de vertrouwde omgeving te worden gehaald, maar krijgt juist hulp in eigen omgeving. Deze aanpak werkt
PDA-autisme en een mentor
Omdat het bij JIM om een door jouw ingebrachte mentor gaat kan het ook gebruikt worden bij PDA-autisme. Want we hebben het hier niet over hulp of begeleiding, maar over iemand die naast je staat en er voor jou is. Leven met PDA-autisme is niet makkelijk. Meestal kennen we niemand anders met PDA en er zijn weinig rolmodellen met PDA.
Een mentor kan hier veel verschil in maken. Als je naast je ouders iemand hebt die je kunt vertrouwen en die belangstelling heeft voor wat jou bezighoudt. Iemand die naar je luistert en niet oordeelt. Dan kan je dat helpen om zelfvertrouwen te krijgen en dingen aan te pakken.
Voor mijn zoon was het mijn moeder die hem opving toen ons gezin uit elkaar viel. Ik hoor vaker dat het grootouders of een ander familielid als vanzelf in deze rol terecht komen. Benoem diegene ook als mentor. Daardoor krijgt deze rol meer inhoud en erkenning.
Conclusie
Ook bij PDA-autisme kan een mentor het verschil maken in je leven. Of dit nou gaat om een JIM of om een mentor die op een andere manier in je leven terecht komt. Dus kijk als jongere of ouder eens goed om je heen. Kijk of er iemand is die je kunt vragen om jouw mentor of mentor van je kind te zijn. Wil je weten hoe je aanpakt of wil je meer informatie kijk dan op jimwerkt.nl
