PDA en radicale acceptatie

‘Ik ben niet voor iedereen.’ zei Kristy Forbes ooit. Die uitspraak is bij me blijven hangen, want ik ben ook niet voor iedereen. Daar ben ik me absoluut bewust van. Er zijn veel ouders waar ik een klik mee heb, maar dat is niet altijd het geval. En dan is het moeilijk om mijn boodschap over te brengen.

Dit komt mede doordat niet elke ouder op hetzelfde punt is in zijn of haar reis door het PDA-landschap. Ik probeer de kennis en de tips die ik deel hier natuurlijk op aan te passen. Toch merk ik elke keer weer dat er een duidelijk omslagpunt is. Zodra ouders op hun reis de afslag ‘Radicale acceptatie’ hebben gevonden en die afslag nemen begint het tij te keren.

De PDA-reis

Als je er achter komt dat het gedrag van je kind binnen het PDA-profiel past begin je aan een heftige reis. Er zijn momenten van opluchting omdat je eindelijk weet wat er aan de hand is en je gelijkgestemden op je pad tegenkomt. Maar er zijn ook flinke hobbels en verdriet, zoals je realiseren dat er geen kant-en-klare oplossing is voor het pda-gedrag van je kind.

Je kunt een PDA-er niet veranderen. Je kunt alleen je eigen reactie en visie op de situatie veranderen. Veel ouders begrijpen dit al voordat ik met ze in gesprek ga. Wat ze vooral willen weten is hoe ze dit aan moeten pakken. Ze zijn op hun reis bij de afslag radicale acceptatie aan gekomen.

Wat is radicale acceptatie?

Klinkt radicale acceptatie je een beetje zweverig in de oren? Nou, dat is het ook. Het is een techniek die uit het boeddhisme komt later gecombineerd met de uitspraak van Carl Rogers dat acceptatie de eerste stap naar verandering is. De term werd het eerste gebruikt door de psycholoog Marsha Linehan en werd door haar ingezet als emotie-regulatie tool.

Radicale acceptatie is accepteren van wat er is zonder oordeel en zonder de illusie dat je er controle over hebt. Het is niet het ontkennen van een moeilijke situatie of gedrag vergoelijken. Dit is niet makkelijk om te leren maar een geweldig hulpmiddel wat het leven met PDA een stuk dragelijker kan maken.

Hoe kun je radicale acceptatie gebruiken bij PDA

Het kost flink wat oefening om te leren. Ik zal een voorbeeld geven. Als je kind midden in de winkel een meltdown krijgt gebeurt er van alles met je. Het kan zijn dat je je schaamt, of dat je haast hebt en geïrriteerd bent omdat je nu niet snel verder kan. Kortom je vindt er iets van en reageert daarnaar. Maar is dat altijd de handigste reactie? Ik denk het niet.

Wat nu als je er niets van vindt en alleen constateert dat je kind een meltdown heeft. Je de situatie accepteert zoals die is. Dan houd je veel meer ruimte in je hoofd om te beredeneren wat een goede oplossing is voor deze situatie. Je hebt dan ruimte om jezelf af te vragen of je de situatie verder wil laten escaleren of dat je je kind wil accommoderen, zodat je die uit de meltdown kunt helpen. Op deze keuze zal ik in mijn volgende blog verder in gaan.

Waarom is dit zo belangrijk bij PDA?

Radicale acceptatie is zo belangrijk bij PDA omdat je reactie op het pda-gedrag van je kind er voor zorgt dat de vecht-vlucht reactie erger of minder wordt. En als deze minder wordt, komt er meer ruimte voor andere dingen.

Binnen de PDA-communitie wordt er vaak gesproken over ‘changing the lens’. Hiermee wordt bedoeld dat je de situatie niet kunt veranderen, maar dat je er wel anders naar kan kijken. Het gekke is dat als je er anders naar kijkt, je reactie ook anders wordt en je dus ook een andere reactie terug krijgt. Zo is acceptatie dus de eerste stap naar verandering.

Help me ploeteren! 
Het kost je geen cent, alleen wat moeite.

Bronnen:
Casey Ehrlich
Kristy Forbes
Very well mind

Als je te maken hebt met PDA dan heb je gereedschap nodig. Naast dat het belangrijk is om te weten wat PDA-autisme is en hoe het werkt, heb je een kist vol hulpmiddelen nodig. Met deze 10 hulpmiddelen bij PDA wil ik je de basis gereedschappen voor je PDA-gereedschapskist geven. Lees verder…