Heel lang begreep ik niet waarom ik op het werk zo anders werd beschreven dan hoe ik mijzelf zie. Ik word op het werk vaak gezien als een stabiel betrouwbaar iemand terwijl ik me helemaal niet zo voel. Chaotisch en impulsief is volgens mij een betere omschrijving. Het bleef me een raadsel tot ik leerde wat maskeren bij autisme is.
Wat is maskeren?
Als je de betekenis van maskeren op zoekt is de omschrijving: bedekken, verhullen, aan het oog onttrekken. Dit dekt de lading niet als je het over maskeren bij autisme hebt. Het is niet alleen het verhullen van jezelf, maar ook je gedragen zoals gewenst is.
Ik hield dus op het werk niet alleen verborgen wie ik werkelijk ben maar gedroeg me ook zoals dat in die werksetting gewenst was. Om dit te kunnen heb je bepaalde vaardigheden nodig. Daarom kan de mate van maskeren van persoon tot persoon verschillen. Het verschilt ook per situatie en zelfs per dag.
Wat zijn de kosten?
Aan maskeren zijn altijd kosten verbonden. Echt altijd. Het betekent dat je jezelf en de ander moet monitoren om in de gaten te houden of je gedrag gepast is. Als ik mijn kennis deel met iemand, monitor ik constant de ander of ik niet te veel informatie geef. Zodra ik merk dat de ander genoeg informatie heeft, moet ik stoppen. Ik moet dan, tegen mijn eigen impuls om alle info te delen, in gaan.
Ik loop dus in een werksituatie altijd op mijn tenen net als veel PDA-ers op school. We zijn altijd op onze hoede en hebben het druk met onze hele omgeving in de gaten houden om te kijken of er iets van ons verwacht wordt. Het kan dan lijken of we kalm zijn en meedoen. Maar in werkelijkheid zijn we continu waakzaam. Dit kost verschrikkelijk veel energie.
Maskeren herkennen
Als je weet waarnaar je moet kijken kun je maskeren herkennen zowel bij jezelf als bij een ander. Dit is belangrijk. Vooral als bijvoorbeeld leraren of hulpverleners denken dat er niets aan de hand is omdat jij of je kind netjes meedraaien. Er zijn een aantal gedragingen waaraan je maskeren kunt herkennen.
- Snel schrikken. Want we zijn gefocust op onze omgeving zodat we kunnen achterhalen wat er van ons verwacht wordt.
- We letten dus veel meer op onze omgeving dan anderen.
- Heel gefocust zijn op mensen die mensen die met ons communiceren.
- Alles perfect willen doen en erg bang zijn om te falen.
- We zijn constant in ons hoofd aan het oefenen en aan het nadenken hoe iets moet verlopen.
- Het gebruik van scripts. Dus standaard gedragingen en antwoorden in bepaalde situaties.
Als het niet meer lukt
Als het dan ondanks al onze inspanningen mis gaat kunnen we vreselijk over onze toeren raken. Denk aan onbedaarlijk huilen, driftbuien, weglopen of helemaal dichtklappen. Vaak komt dit gedrag voor de omgeving als een verrassing, maar het is iets wat zich opbouwt door al het harde werk en de stress die nodig is voor het maskeren.
Dit verklaart het verschil in gedrag tussen school/werk en thuis. Tegen de tijd dat we thuis komen zijn we uitgeput en dat kan zich uiten in agressie, meltdowns, humeurigheid, depressie en het terug trekken in gamen, kamer of zichzelf.
Privilege?
De laatste tijd zie ik op social media veel discussie over maskeren. Dat je hebt beslist niet moet doen terwijl anderen vinden van wel. Maar ook of het een privilege is als je het kan.
Ik snap dat sommigen het als een privilege zien als je kan maskeren. Als je naar iemand zoals ik kijkt, is dat misschien ook wel zo. Omdat ik goed kan maskeren kan ik werken en in mijn eigen onderhoud voorzien. Ik val niet op in gezelschap en kan van alles doen zonder dat ook maar iemand iets van mijn autisme ziet. Dit kun je inderdaad als een privilege zien.
Maar als ik kijk naar de kosten van maskeren zoals het mislopen van een juiste diagnose. Of iedere dag thuis je weg kwijt raken in agressie omdat je de hele dag hebt moeten maskeren op school. Dan is maskeren echt geen privilege.
Maskeren kan pas een privilege zijn als je de keuze kunt maken om het wel of niet te doen. Om die keuze te kunnen maken moet je bewust zijn van dit gedrag. Zelfs ik, en ik ben volwassen en goed ingelezen, ben me er nog steeds niet altijd bewust van wanneer ik maskeer.
Conclusie over maskeren bij autisme
Maskeren bij autisme heeft een hoge prijs. Niet iedereen die het doet is zich daar bewust van. Daarom is het belangrijk dat het bespreekbaar gemaakt wordt. Niet alleen bij ouders en hulpverleners. Maar ook bij autisten en vooral bij jongeren en kinderen met autisme. Want alleen als je je bewust bent van je maskeergedrag en de kosten daarvan, kun je er mee leren om gaan. Misschien kun je dan op een dag ervoor kiezen om het wel of niet te doen.
Help me ploeteren! Het kost je geen cent, alleen wat moeite.
